pl ua eng
trasa polska
 
 
 
 
 
 
 
trasa ukraińska

Szlak oleszycki

Sucha Wola

Osada o stosunkowo nieodległej metryce. Powstała z inicjatywy Sieniawskich na początku XVII wieku i włączona została w skład klucza oleszyckiego. Zanim utrwaliła swe istnienie dotknięta została najazdami i wojnami. W okresie tym szczególne zagrożenie dla mieszkańców stwarzali Tatarzy. Na terenie Suchej Woli według lokalnych opowieści pozostały po nich szczególne pamiątki. Na pastwisku, tzw. Koszarach, miały znajdować się tajemnicze trzy kopce. Karol Notz dowiedział się od najstarszych ludzi, że mają one pochodzić z czasów napadów tatarskich, chociaż podobne obiekty sypano przeważnie na graniach włości.

W okresie panowania Jana III Sobieskiego, w 1687 roku, wzniesiono w Suchej Woli drewnianą cerkiew. Powstała z inicjatywy Adama Mikołaja Sieniawskiego, ówczesnego starosty lwowskiego i rohatyńskiego, syna Mikołaja Hieronima Sieniawskiego hetmana polnego koronnego, blisko związanego z osobą króla Jana III. Świątynia to istniała do lat 30. XIX wieku. W tym czasie na jej miejscu postawiono nową cerkiew, która wraz z całą osadą przestała istnieć po II wojnie światowej.

Obecnie świadectwem istnienia wsi jest zabytkowy cmentarz greckokatolicki, położony na wyniesieniu w głębi lasów (dojazd od strony Zalesia).

« Stare Sioło
page
© 2011 UG Lubaczów | Kontakt Projekt był współfinansowany w ramach programu polskiej współpracy rozwojowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP w 2011 r. Publikacja wyraża wyłącznie poglądy autora i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP. realizacja: tio interactive
Strona, którą Państwo odwiedzacie jest dostępna na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz Ministerstwa Spraw Zagranicznych oraz osób i instytucji, wymienionych w podpisie tekstu/zdjęcia. Utwór powstał w ramach programu polskiej współpracy rozwojowej realizowanej za pośrednictwem MSZ RP w roku 2011. Zezwala się na dowolne wykorzystanie utworu, pod warunkiem zachowania ww. informacji, w tym informacji o stosowanej licencji, o posiadaczach praw oraz o programie polskiej współpracy rozwojowej.