Szlak oleszycki

Stare Sioło

Osada wzmiankowana w XV wieku, od końca następnego stulecia wchodziła w skład dóbr oleszyckich należących do Sieniawskich. W połowie XVII wieku wieś, podobnie jak i cała okolica, objęta była pożogą wojenną. Lokalna tradycja zachowała przekazy o napadach tatarskich. Karol Notz odnotował opowiadania o sposobie chronienia się miejscowej ludności przez tymi groźnymi nieprzyjaciółmi. Sposób ten polegał na kopaniu głębokich jam, w których następnie wobec zagrożenia próbowano się chronić. Ślady po tych dołach istniały jeszcze do naszych czasów przy wschodniej granicy wsi, na przysiółku Tereszki. Pamiątką po tym okresie była także mogiła, położona w lasku dworskim o nazwie „Leszczyna”.

Oprócz Tatarów przez wieś przechodzili także w 1656 roku Szwedzi. Opis ich napadu na wieś znajdował się w rękopiśmiennej książeczce, która na przełomie XIX i XX wieku niestety zaginęła.

We współczesnym dziedzictwie kulturowym Starego Sioła ważne znaczenie posiada zabytkowy cmentarz greckokatolicki. Obok znajduje się miejsce po nie zachowanej cerkwi drewnianej p.w. śś. Kosmy i Damiana (1776, przebud. 1844, 1922). W pobliżu wzniesiono nowy kościół filialny (1989r.).