Szlak żółkiewski
Skwarzawa Nowa
Wieś wchodziła w skład dóbr żółkiewskich. Do połowy XX wieku istniała tu drewniana cerkiew z 1720 roku, nosząca wezwanie Ucieczki do Egiptu Przenajświętszej Bogarodzicy. Świątynia ta została zakupiona w 1767 roku w Żółkwi po kasacie tamtejszego monasteru bazylianek i przeniesiona na teren Skwarzawy Nowej. W świątyni tej znajdował się ikonostas z żółkiewskiej cerkwi p.w. Narodzenia Pańskiego. Zabytek ten, obecnie przechowywany w Muzeum Narodowym we Lwowie, wykonany został w końcu XVII wieku przez Iwana Rutkowicza, słynnego malarza żółkiewskiego z kręgu mecenatu Jana III Sobieskiego.
W 1740 roku Maria Karolina księżna de Bouillon, córka Jana III, sprzedała wieś Radziwiłłom. Z kolei po zlicytowaniu dóbr żółkiewskich w końcu XVIII wieku Skwarzawa Nowa dostała się w ręce Bołoz-Antoniewiczów. Na początku XIX wieku nowi właściciele wsi wznieśli tu zachowany do dnia dzisiejszego klasycystyczny dwór otoczony parkiem.