Szlak rawski Magierów

Magierów

Z dala od głównych szlaków leży niewielkie miasteczko Magierów. Jego początki sięgają 1591 roku, kiedy to Jan Bełżecki wystawił dokument lokacyjny dla nowego miasta, które nazwał na pamiątkę poprzednich właścicieli okolicznych dóbr.

Magierów leżąc w pobliżu Żółkwi z pewnością był znany Janowi Sobieskiemu. Miejscowość zapisała się w dziejach walk z najazdem księcia siedmiogrodzkiego Jerzego Rakoczego. To tutaj 11 lipca 1657 roku oddziały Stefana Czarnieckiego, ówcześnie wojewody ruskiego, idąc od strony Lubaczowa i Rawy Ruskiej, rozbiły tylną straż najeźdźców. W walce być może wziął udział na czele swej chorągwi młody pułkownik Jan Sobieski, ówczesny chorąży wielki koronny. W „Potopie” Henryka Sienkiewicza „pod Magierowem od Węgrzynów postrzelon” został główny bohater – Andrzej Kmicic, chorąży orszański (w rzeczywistości historycznej w bitwie walczył Samuel Kmicic).

Pamiątką po dawnym miasteczku jest obecnie układ urbanistyczny z dużym prostokątnym rynkiem i ziemnymi wałami dawnego zamku po jego południowo-wschodniej stronie, w pobliżu zrujnowanego kościoła p.w. św. Trójcy z 1845 roku. Przy wjeździe do miasteczka od północnego-wschodu, czyli od strony, gdzie rozegrała się bitwa z Siedmiogrodzianami, istnieje również cerkiew p.w. św. Jura z 1914 roku.